As mulleres que opinan son perigosas

Ana González Liste, xornalista viguesa. Licenciada en Ciencias da Información na Universidade Complutense de Madrid, conta cun máster en periodismo na Universidade de Barcelona e cun diploma de xornalismo avanzado pola Escola de Xornalismo da Universidade de Columbia. Traballou nas redaccións dos xornais Faro de Vigo, El País, Nós Diario, na axencia Europa Press e nos servizos de comunicación de festivais coma a Mostra Internacional de Cinema Etnográfico do Museo do Pobo Galego e na Semana do Libro de Compostela. Presentou o podcast de conversas coa nova emigración galega Conexión.gal e copresentou o podcast Retrocorenta, ambos en Praza.gal. Recibiu o premio Comunicar en Igualdade da Xunta de Galicia en 2019 por un traballo colectivo realizado ao abeiro da asociación Xornalistas Galegas, o premio xornalístico Xoán Vicente Viqueira do Colexio Oficial de Psicoloxía de Galicia en 2022 e o Premio Sesé Mateo de Xornalismo Ético do Concello de Redondela en 2023 polo tratamento da violencia machista. Na actualidade, é vogal na Xunta de Goberno do Colexio Profesional de Xornalistas de Galicia e traballa no xornal Praza.gal e na revista Vinte.

Carmen G. Magdaleno. É licenciada en Xornalismo e conta co Máster en Comunicación Política pola Universidade de Santiago de Compostela.

A súa actividade profesional desenvólvese principalmente como asesora de prensa na política municipal e dirixindo campañas electorais.

Colaborou como articulista de opinión en medios de comunicación alternativos e dixitais coma La Marea, CTXT ou Kamchatka.es e como crítica cinematográfica con perspectiva de xénero na revista Apuntes de Cine da editorial Antipersona.

É activista feminista en distintos colectivos, coma a Plataforma Contra a Impunidade do Caso Carioca, creada para denunciar a vulneración dos dereitos humanos das mulleres vítimas da maior trama de trata e explotación sexual destapada no Estado español; así mesmo, participou no multipremiado documental Benvidas ao club, realizado pola directora Carmen Granxeiro.

Carolina Sertal (Redondela, 1989). Logo de realizar prácticas en medios de Vigo, Santiago de Compostela e Pontevedra, comezou a súa traxectoria profesional cun contrato de substitución no Diario de Pontevedra en 2012. Baixa tras baixa, continuou neste xornal ata 2016, cando se incorporou a un gabinete de prensa institucional, que coordinou ata 2019. En setembro dese mesmo ano volveu ás redaccións, e pasou por Faro de Vigo, La Voz de Galicia e, finalmente, en 2021 retornou a Faro de Vigo, medio no que continúa traballando na actualidade. Paralelamente, durante catro anos, tamén foi a encargada de prensa do Festival Nacional de Curtametraxes Redondela en Curto.

En 2023 acadou o primeiro premio de Mulleres que Opinan polo artigo “As voces perdidas”, no que reflexiona sobre as dificultades que atopamos as mulleres para escribir e sobre a importancia de dispoñer dunha rede de compañeiras e amigas que nos sosteña.

Fóra do xornalismo, ás veces escribe poesía e en 2018 acadou o primeiro premio nos Premios Provinciais á Xuventude da Deputación de Pontevedra por Anguria, no que aborda a saúde mental, e a finais de 2019 editou o seu primeiro poemario baixo ese mesmo título. En 2020 recibiu o segundo premio no mesmo certame por Estatuas de sal, unha peza sobre a repercusión da pandemia nunha xeración tan castigada e precarizada coma a nosa.

Previamente, en 2014, lograra un segundo premio no certame de microrrelatos Mulleres Progresistas de Vigo, por Dsineb, un texto sobre a crúa realidade das mulleres marroquís e a súa explotación polo sector téxtil.

Cláudia Morán Mato (A Coruña, 1990). Xornalista e comunicadora.

Compaxina o seu traballo en comunicación corporativa con colaboracións periódicas en Nós Diario, O Salto Galiza, La Marea ou a Revista Luzes.

Comezou a súa andaina nas ondas, en Cope Barcelona e en Radio Coruña-Cadena SER, e en prensa escrita, na delegación da Axencia Efe en Bruxelas e en La Voz de Galicia.

Forma parte de Xornalistas Galegas, un colectivo de mulleres galegas do mundo da comunicación na defensa dun xornalismo con perspectiva de xénero. En 2022 foi finalista do Premio de Xornalismo Fernández del Riego.

Diana López Varela (Pontevedra, 1986). É xornalista e guionista. Licenciada en Xornalismo pola Universidade de Santiago de Compostela, conta cun máster en Reporteirismo e Xornalismo de Investigación e outro en Creación, Desenvolvemento e Comercialización de Contidos Audiovisuais.

En 2012 creou o blog Suspenso en religión e en 2013 fíxose viral o seu artigo Mi coño, que superou o millón de visitas en poucos días. Desde entón está vinculada ao activismo polos dereitos das mulleres e fai opinión en clave feminista.

Traballou en prensa escrita, radio, televisión e cinema como redactora e guionista. Nesta última faceta desenvolveu o seu traballo durante varios anos vinculada a diferentes programas e series da Televisión de Galicia.

Publicou os ensaios No es país para coños (2016, sete edicións) e Maternofobia (2019), ambos editados por Ediciones Península. Dirixiu a obra de teatro breve No es país para coños e a curtametraxe Feminazi (Premio do Público do Festival Internacional de Cinema de Ourense). Tamén colaborou na novela ilustrada Voces que cuentan cun relato persoal sobre a anorexia (Planeta Cómic, 2020) e dirixiu o monólogo teatral A Síndrome de Lis.

Coorganiza o encontro As Mulleres que Opinan Son Perigosas desde a súa primeira edición. Coescribiu o libro de entrevistas As mulleres que opinan son perigosas. Catro anos e unha pandemia despois xunto á súa compañeira Susana Pedreira.

Recentemente superou o máster en Formación do Profesorado.

Desde 2018 colabora en Público.

Diana Oliver (Madrid, 1981). É nai de dous fillos e xornalista especializada en temas de maternidade e infancia.

Publicou dous libros infantís, Tetita (Editorial Minis, 2017) e ¡Ñam! Sobre lo que comemos (Andana Editorial, 2020), e participou co relato “Hostal” no segundo volume da antoloxía feminista Discípulas de Gea (Inventa Editores, 2018).

En abril de 2022 publicaba Maternidades precarias (Arpa), un ensaio que busca abrir outros discursos ao redor da experiencia da maternidade facendo visibles as dificultades ás que hoxe nos enfrontamos nunha sociedade que non valora nin as nais nin os coidados.

Recibiu o I Premio de Comunicación LactApp (2021) por informar con rigorosidade sobre a lactación materna.

Actualmente traballa no Instituto Europeo de Saúde Mental Perinatal e colabora de forma habitual con medios coma El País, ARA, El Diario, Pikara Magazine ou El Salto.

Isabel Cadenas Cañón (Basauri, Biscaia, 1982). Xornalista, escritora e documentalista sonora especializada en asuntos relacionados coa memoria histórica, cos dereitos humanos e coa perspectiva de xénero.

É doutora en Estudos Culturais e profesora de Historia Cultural na sede da Universidade de Nova York en Madrid. Dirixe o podcast De eso no se habla, un proxecto de non ficción narrativa sobre silencios, que foi o único europeo elixido de entre 12.000 aspirantes ao PRX Google Podcasts Creator Program, unha colaboración entre Google e PRX para proporcionarlles formación, orientación e recursos ás voces menos representadas no mundo do podcasting.

Foi produtora executiva de audio en El País, onde creou e dirixiu, entre outros, Hoy en El País, o podcast diario do xornal e a serie El silencio roto, sobre a investigación dos abusos a menores na igrexa católica.

As súas crónicas sonoras publicáronse en medios coma Radio Ambulante, Las Raras, Deutsche Welle, Euskadi Irratia ou Carne Cruda. Tamén publicou crónicas e artigos de opinión en medios coma ElDiario.es, La Marea, Público, Mongolia, CTXT ou El Estado Mental, entre outros.

O podcast De eso no se habla recibiu unha mención do xurado nos premios Ondas 2020 e, en maio de 2021, recibiu o Premio Internacional de Xornalismo Colombine pola reportaxe sonora Una placa en mi pueblo.

É autora dos poemarios Irse (2010) e También eso era el verano (2014), ademais do ensaio Poética de la ausencia (2019). 

Twitter: @txabela_cc / @deesono_podcast
Web: www.deesonosehabla.com
Foto: Julián Roldán, 2023

Jazmín Abuín. Monologuista, actriz, cantante e xornalista. Traballou en numerosas obras de teatro e musicais, ademais de en series coma Acacias 38, Amar es para siempre, La que se avecina, Serramoura ou Machos alfa. Tamén participou en películas coma Ola de crímenes, La casa de tiza ou na curtametraxe Cordelias, de Gracia Querejeta, nominada á mellor curtametraxe de ficción nos Premios Goya.

Actualmente, ademais de representar o seu monólogo Riquiña en Madrid e estar de xira por todo o país, forma, xunto con Arantxa Treus, o dúo cómico Sobria y Serena.

Tamén é unha das cómicas do Club de la Comedia en Madrid.

Lucía Méndez Prada (Palacios de Sanabria, Zamora). É xornalista e analista política. Licenciouse en Ciencias da Información pola Universidade Complutense de Madrid. Logo de formar parte do persoal de El Correo de Zamora, El Norte de Castilla y Diario 16, formou parte do equipo fundador de El Mundo.

Para o citado xornal, Méndez foi correspondente parlamentaria desde 1989 e ata 1996, ano en que, tras a vitoria do Partido Popular nas eleccións xerais, pasou a formar parte da Secretaría de Estado de Comunicación.

Actualmente, Lucía Méndez é redactora xefa de El Mundo onde, ademais, traballa como columnista e analista. Así mesmo, participa como colaboradora de radio e televisión en programas coma Hora 25 (Cadena SER) ou Al rojo vivo (La Sexta).

Despois de tres décadas observando e relatando desde un miradoiro privilexiado as patoloxías do poder, agora considérase escéptica.

Defende a neutralidade do xornalismo e de quen  non teñen voz nas alturas.

Premios e recoñecementos:

• Premio Comunidade de Madrid (2019) co recoñecemento 8 de Marzo na categoría de medios de comunicación.
• Premio Puro Cora do Grupo El Progreso (2019).
• Primeiro Premio Josefina Carabias (2018), creado e outorgado polo Congreso dos Deputados.
• VI Premio de Xornalismo de Opinión Raúl del Pozo (2022).

Lula Gómez (Bos Aires). Guionista, realizadora audiovisual, de podcast e creadora de Eres una caca, serie xusticieira en stop motion.

Aínda que naceu en Bos Aires, despois viaxou a Barcelona, onde desenvolveu a súa carreira como realizadora e animadora de stop motion. Traballou para axencias e produtoras nacionais e internacionais e gañou multitude de premios. Tamén foi profesora de stop motion en Barcelona e organizou obradoiros itinerantes deste tipo de animación para festivais, escolas e eventos.

En febreiro de 2013 fundou, xunto con Jordi Piulachs, La Academia de Animación, da que é directora e profesora de animación en volume, posprodución e identidade dixital. En 2016 creou, con Jordi Piulachs e Guillem Puig, o Stop Motion Barcelona Short Film Festival, o primeiro e único festival en España dedicado exclusivamente a este tipo de animación.

En 2019 escribiu o libro Eres una caca, guía para entender y desmontar el machismo (Plan B). Lula creou unha gran comunidade que conta con máis de duascentas vinte mil seguidoras e seguidores, e para a que xera contido dixital a diario. Actualmente, é copresentadora dos podcasts No te creas especial y Urracas, ambos en Podimo.

Mariola Cubells (Valencia, 1967). É xornalista, analista audiovisual e experta en comunicación. Traballou en prensa escrita e en televisión durante moitos anos e desde 2012 leva a sección de televisión en La ventana, na Cadena SER. Durante o verán dirixe e conduce o programa ¿Y tú qué miras? na mesma cadea.

Escribe sobre asuntos televisivos e os seus derivados en diversos medios, coma o Huffington Post, onde conta tamén cunha sección semanal de entrevistas sobre gustos audiovisuais con personaxes de diferentes disciplinas. Colabora desde hai anos en diversas publicacións coma “S Moda”, de El País, onde adoita mostrar o seu punto de vista sobre temas relacionados co feminismo, coa cultura pop e co audiovisual.

Dirixe e conduce desde hai anos o foro cultural Conversatorio, onde realiza encontros culturais, mesas redondas e presentacións audiovisuais e literarias en distintas cidades. Nese ámbito, é conferenciante habitual en festivais, entidades culturais e universidades.

En 2003 publicou o seu primeiro libro, ¡Mírame tonto!, onde contaba as tripas da mala televisión mediante a súa experiencia persoal como responsable de diferentes formatos. O seu novo libro é Mejor que nunca. Felices, imbatibles y pioneras.

Twitter: @mariolacubells
Instagram: @mariola.cubells

Mercedes Corbillón (Pontevedra, 1969). Columnista nos xornais Diario de Pontevedra, La Voz de Galicia e El Progreso, tamén colabora en Onda Cero e en revistas como Tempos Novos.

É unha das fundadoras da librería Cronopios, con sedes na súa cidade natal e en Santiago de Compostela . Desde este espazo foi construíndo unha vida ao redor da literatura e, hoxe en día, é unha voz respectada e frecuente en medios de comunicación e en eventos literarios. Tamén escribe.

É xurado de numerosos premios de novela como o Xerais, o Torrente Ballester ou o Alfaguara, entre outros. É autora dos textos do álbum Verano en A Toxa, ilustrado por Maru Godàs, e da novela A beleza debe morrer.

Instagram: @senhoradeprovincias

Noor Ammar Lamarty (Tánxer, Marrocos, 1998). É activista xurídica magrebí, especializada en dereito internacional público e dereito penal internacional con perspectiva feminista. Ademais, é conferenciante e divulgadora sobre desenvolvemento e dereitos das mulleres na zona MENA e articulista e redactora de investigación sobre mulleres, discriminación sexual e ordenamentos xurídicos de países con contextos islámicos. Fundou a revista feminista e a plataforma de desenvolvemento dos dereitos das mulleres Women By Women.

Colaborou en medios coma Público, Kamchatka ou eldiario.es.

Actualmente, conduce o podcast Petit comité, producido por Plan B, “coñecendo a intrahistoria, debullando a intimidade que versa sobre o importante”.

Olga Viza (Barcelona, 1958). É unha das xornalistas españolas máis recoñecidas e unha referencia na información deportiva desde que comezou a súa carreira en radio e televisión a principios dos oitenta.

Entre outros moitos eventos, cubriu tres mundiais de fútbol e seis xogos olímpicos, con especial implicación nos de Barcelona 92. Debutou en TVE en 1978 e o primeiro gran proxecto no que estivo involucrada profesionalmente foi o programa deportivo Estadio 2, durante a segunda metade dos anos oitenta e principios dos noventa. Neste espazo tivo ocasión de narrar os acontecementos deportivos máis importantes, desde o Mundial de Fútbol de España en 1982 ata os Xogos Olímpicos de Barcelona dez anos despois.

En 1992 fichou por Antena 3, onde dirixiu e presentou o informativo de mediodía desde 1992 ata 1998. Máis tarde, pasou a ser presentadora do informativo da noite e logo volveu participar no da sobremesa. Así mesmo, presentou tamén un programa de variedades de actualidade para Antena 3 Televisión Internacional, baixo o título de Gente de palabra. Tras un breve paso por Telecinco, recalou en La Sexta, que lle asignou a presentación do programa de entrevistas Habitación 623, cun novo formato de entrevistas con personalidades da política, do espectáculo, dos deportes e da cultura.

Entre os premios que recibiu destaca o ATV á mellor comunicadora de programas informativos polo seu traballo en Antena 3 Noticias. Tamén gañou un premio Ondas e un Micrófono de Ouro da Federación RTV de España.

Actualmente, colabora na SER (Cataluña), en RNE e en Antena 3.

Patricia Fernández de Lis, redactora xefa de Ciencia, Tecnoloxía e Saúde en El País e directora de Materia. Colaboradora en RNE e profesora na Escola de Xornalismo UAM-El País.

Traballou durante máis de dez anos como redactora de El País en temas relacionados coas novas tecnoloxías e internet. En 2007 incorporouse ao equipo fundador do xornal Público como redactora xefa da Sección de Ciencias, que chegou a ser unha das máis extensas da prensa europea e que recibiu o Premio Prisma 2010 Especial do Xurado da Casa das Ciencias da Coruña, o galardón máis prestixioso na divulgación científica en España.

En 2012 fundou a web de noticias Materia (https://esmateria.com), coa aspiración de converterse na referencia na información de ciencia, tecnoloxía, saúde e medio ambiente en español. En setembro de 2014 Materia asóciase con El País, e Patricia é nomeada redactora xefa de Ciencia e Tecnoloxía do xornal. Neste tempo, Materia consolidouse como a referencia en información científica en español e recibiu numerosos premios; o último, en xuño de 2021, na primeira edición do Premio CSIC-Fundación BBVA de Comunicación Científica, por representar “unha aposta diferencial de comunicación científica desde España que é equiparable ás seccións de ciencia dos grandes medios internacionais”.

Patricia pronunciou conferencias e imparte obradoiros sobre ciencia, xornalismo e divulgación por toda España, e en países coma Estados Unidos, México, Perú, Reino Unido, Francia ou Estonia.

Entre outros recoñecementos, en 2002 recibiu a bolsa German Marshall de novos líderes europeos e en 2011 gañou o premio Mario Bohoslavsky pola súa contribución á loita contra as pseudociencias. En 2019 recibiu o Premio Xornalístico Concha García Campoy da Academia de TV á traxectoria “pola súa brillante carreira como xornalista de ciencia e tecnoloxía” e a Xunta Directiva da Asociación de Mulleres Investigadoras e Tecnólogas (AMIT) acorda nomeala asociada ad honorem “pola gran visibilidade que proporciona en El País á opinión das mulleres científicas e aos seus descubrimentos”.

En 2021 obtivo o Premio Prisma 2021 Casa das Ciencias na modalidade de mellor artigo xornalístico por “El año de la ciencia” (El País Semanal), pola “análise con solidez, de mans dos seus protagonistas, da complexa relación entre ciencia e sociedade nun ano excepcional”.

Twitter: @pflis

Susana Pedreira Buján (Vitoria-Gasteiz, 1983) é xornalista, licenciada na Universidade de Santiago de Compostela. Comezou traballando en comunicación empresarial e institucional e en 2010 incorporouse á redacción de Onda Cero en Galicia.

Dirixe e presenta o programa local diario Más de uno Pontevedra desde hai trece anos. En setembro de 2015 asumiu a coordinación de Gente viajera de Galicia, un programa semanal centrado no turismo, no lecer, na cultura e na gastronomía. Ademais, desde 2016 forma parte da programación nacional de Onda Cero co programa Un alto en el camino, seis horas de directo nas mañás da fin de semana que cada verán se emite desde Pontevedra para todo o Estado.

É coautora do libro Oito olladas sobre a folga feminista do 8 de marzo (Editorial Galaxia), no que oito mulleres moi diferentes escriben sobre a súa experiencia ao redor da folga xeral e das mobilizacións do Día da Muller de 2018.

Formou parte do xurado de dous dos premios literarios máis prestixiosos de Galicia: o Xerais (2014) e o Torrente Ballester (2020). En 2017 e 2022 foi finalista nos Premios Follas Novas do Libro Galego na categoría de xornalismo cultural. Actualmente é comisaria dos premios literarios convocados pola Deputación da Coruña.

É cofundadora do congreso As Mulleres que Opinan Son Perigosas que este ano 2024 chega á súa sétima edición. En 2022 publicouse o libro de entrevistas As mulleres que opinan son perigosas. Catro anos e unha pandemia despois, que resume a primeira edición do congreso con conversas actuais protagonizadas por mulleres xornalistas.

Web: https://www.ondacero.es/programas/un-alto-en-camino/
Twitter: @SuPedre
Instagram: su_pedre